Hoe ontstaan hechtingspatronen en waarom hebben ze zoveel invloed op je:
Heel veel van wat je nu doet komt voort uit je vroegste jaren (0 tot 5 jaar), waarin je gevormd werd door je ouders, opvoeders en omstandigheden. Je ouders zijn voor jou 'de eerste mensen', je bestaan, je veiligheid, zelfs je overleven hangt van hen af. Je kunt niet op jezelf leven, je bent afhankelijk, zonder hen red je het niet. Je accepteert alles van ze. Je kunt het je in deze fase van je leven niet permitteren om aan je ouders te twijfelen. Je kunt hun handelingen nog niet beoordelen en je bent nog niet in staat hun gedrag te rationaliseren. Daarom zal je alles wat ze doen als normaal,beschouwen, als norm, en dit onvoorwaardelijk accepteren Je zult alles doen wat je ouders je zeggen. Zo worden eigenlijk je gedachten en gevoelens over jezelf en de wereld, door je ouders in je hersenen vastgelegd. Deze gedachtes en gevoelens zullen sterker zijn dan je latere. Wat je ook hebt ervaren in die periode van je leven, of het nu echt was of niet, of je ouders het wel of niet zo bedoeld hadden, dat wordt de ‘snelweg’ van je hersenen, de bril waardoor jij kijkt. Zo ontwikkel je in overeenstemming met je temperament, je hechtingspatroon, waarbij je overwegend een angstig- of een vermijdend hechtingspatroon aanneemt.
Hoe zien hechtingspatronen er uit:
Als je meer angstig gehecht bent, heb je vaak minder vertrouwen in jezelf en meer in de ander. Dan denk je gauw dat anderen het beter kunnen, dat anderen beter zijn dan jij, ben je onzeker of de ander er wel voor je is, of je het wel waard bent, vraag je veel om bevestiging, heb je de neiging om je aan te passen, de ander te pleasen, voel je jezelf kleiner en minder belangrijk ligt je focus buiten jezelf, heb je vaak niet eens in de gaten hoe het voor jou voelt omdat je zo met de ander bezig bent, vertaal je snel je gevoelens in verdriet en angst, vind je het lastig om voor je eigenheid uit te komen, ben je vaak bang om je veiligheid en geborgenheid kwijt te raken en heb je veel liefde voor samenzijn.
Als je meer vermijdend gehecht bent, heb je vaak meer vertrouwen in jezelf en minder in de ander, denk je dat je het, het beste zelf kunt doen (want de ander zal toch wel niet beschikbaar zijn), trek je jezelf snel terug, ga je graag je eigen gang, streef je er naar om onafhankelijk te zijn, zal je je gemakkelijk door de ander bepaald en gecontroleerd voelen, neem je vaak een kritische houding aan, ben je geneigd om je gevoel vooral te vertalen in irritatie en boosheid, ben je snel bang om je vrijheid kwijt te raken en heb je veel liefde voor eigenheid.
Soms lopen deze twee hechtingspatronen onnavolgbaar door elkaar heen. In dat geval is er sprake van een gedesorganiseerd hechtingspatroon, waardoor er een innerlijk conflict ontstaat. waardoor je de neiging hebt om te gaan aantrekken en afstoten
Wat kun je er mee:
Mijn ervaring is dat het belangrijk is om je bewust te worden van je hechtingspatroon. Je bewust te worden van de gevoelens en gedachten die daarbij een rol spelen en te gaan beseffen dat ze meestal de reden zijn van je gedrag. Tevens is het van belang te gaan begrijpen dat dit wel de beste manier was voor jou om in die omgeving te "overleven". Als je het patroon gaat herkennen, neem je er al vanzelf wat afstand van, zodat er verandering kan plaatsvinden en je datgene wat nu in je leven niet meer echt passend is, los kunt gaan laten. Daardoor wordt je je bewust dat jij de keuze maakt voor jouw leven en dat jij alleen zelf kunt bepalen wat je blij en gelukkig maakt